هميشه فكر ميكردم با اون ازدواج كنم ولي وقتي به خودم نگاه ميكردم مي گفتم نه اون هيچ وقت راضي نميشه كه با من ازدواج كنه هميشه به فكرش بودم به يادش بودم تا اين كه يك روزي SMS اومد!
آقا پسر دوستت دارم،
من گفتم شما؟
برايم نوشت عاشقتم
خلاصه خودش را معرفي كرد من باورم نمي شد كه اون باشه قرار گذاشتيم هم ديگه رو ديديم
دوست شديم
عاشق شديم
هر روز باهم بوديم من ازش خواستگاري كردم گفت :
من قبول دارم با پدر و مادرم حرف بزن من با پدر ومادرش حرف زدم گفتند نه نميشه شما سوادت پايينه نسبت به دختر ما و وضعيت ماليت هم خوب نيست .....
دختره ما ترم دوم حسابداري داره درس ميخونه و.......خلاصه هر كاري كردم نشد! آخرش من حقيقت راگفتم كه ما هم ديگر را دوست داريم و عاشق هم هستيم اون هم به پدر ومادرش گفت درسته ما عاشق هم هستيم پدر ومادرش شرط گذاشتن گفتند ،٣٠ميليون تومان ،را بايد تا بيست روز آينده آمده كني اين خرج مخارج عروسي است اگر تا بيست روز آيند نتوانستي اين پول را آماده كني دور فاميل و دختر ما رو خط بكش من هركاري كردم نتوانستم٣٠ميليون تومان را آمده كنم پول قرض كردم كه فقط ٦ميليون تومان شد رفتم گريه كردم زاري كردم التماس كردم قبول نكردند آخرش هم اون را زنداني كردند و گوشي و سيم كارتش را ازش گرفتند من خيلي تلاش كردم كه باهاش حرف بزنم و يا تماس بگيرم ولي نشد.ديگه هم نتونستم بيبينمش.من اومدم اروپا كه پولدار شم كه اون مال من بشه و با هم ازدواج كنيم خبردار شدم نامزد كرده چند ماه بعد خبردارشدم ازدواج كرده بعد يك سال خبردار شدم بچه دار شده
تو  فیسبوک پيداش كردم براش نوشتم چرا ؟؟؟؟؟؟؟؟؟

     اصلا رفت بيرون
الان من همه چى دارم ولى عشقمُ ندارم... 
تا امروز دوستش دارم و ميدونم كجا زندگى ميكنه...
نمي تونم فراموشش كنم!
به حال خودش گذاشتم شايد بهش خوش ميگذره
خيلي خيلى دوستش دارم خيلي احمقانست مگه نه؟؟؟ :(